بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

سلام
با توجه به تبلیغات شديد صدا و سیمای ج.ا.ا. درباره " ملی گرایی " می‌خواستم از خدمتتان سؤال کنم:
آیا این کار با مبانی اسلامی ( آیات قرآن کریم و احادیث ) و مکتب اسلام ناب محمدی مطرح شده از طرف امام خمینی -ره- سازگار است؟ ممنون از لطف شما


           بسم الله الرحمن الرحیم     

 

سلام علیکم و رحمة الله
باتشکر از جنابعالی در پاسخ عرض می کنم:
کلمات ملی گرایی، وطن پرستی، میهن دوستی، عشق به خاک و....
همه این مفاهیم امروزی و جدید که به صورت واژگان سیاسی در میان سياسيون و به تبع آنان، تمام اقشار مردم دنیا رایج شده است، از زمان انقلاب کبیر فرانسه به وسیله روسو و مونتسکیو به شکل و نظریه " ملی گرایی " ابداء شد و به واسطه ناپلئون در قاره اروپا گسترش یافت تا بدین وسیله بتواند ملل اروپایی را کوچک نموده و مسخّر خود سازد.
در قرن نوزدهم ملی گرایی به وسیله همین ناپلئون برای نابودی اسلام و مسلمانان در قالب یک مؤسسه ایی به نام " بنیاد مصر " تاسیس گردید که هدفش مصر گرایی و زنده کردن فرهنگ فراعنه بود.
پس از آن این فرهنگ استعماری در ترکیه و ایران و... نیز گسترش یافت و هدف ماجراجویان پاره پاره کردن دنیای اسلام بود تا با ایجاد دشمنی، جنگ، رقابت های ناسالم بتوانند کشورهای اسلامی را تحت سلطه خود درآوردند.
طبیعی است که چنین گرایش های ضد اسلامی با فرهنگ قرآنی معارض است.
قرآن کریم همه ی نوع بشر را بر اساس فطرت دعوت به حق، عدالت و صلح می‌نماید و ملاک برتری فقط و فقط تقوای الهی است و این تقوا هم موجب امتیازات مادی و اقتصادی نیست اما در نصب و عزل مقامات سیاسی، اجتماعی و.... بسیار موثر میباشد به نحوی که از حاکم تا قاضی، امام جمعه و جماعت باید با تقوا باشند و در صورت ارتکاب گناه کبیره از مقام خودشان معزول می‌گردند.
کلمه " وطن " در لغت و معارف اسلامی به معنای " زادگاه " و " اقامت گاهِ " انسان بکار می رود.
در قرآن کریم درباره جهاد یا دفاع از ناموس، جان و مال سخن گفته شده است و یکی از انواع ظلم این است که فردی یا گروهی به‌ ناموس، جان و یا مال و حقی از دیگری تعرض کند و اگر شخص مظلوم از خود دفاع نکند، در گناه ظالم شریک است؛ یعنی خودِ انظلام هم گناه کبیره است( ۲۴۶ بقره - ۸ و ۹ ممتحنه ).
اما این مطلب مستلزم اثبات ملی گرایی، میهن دوستی و... نیست؛ زیرا نظام الهی بر اساس توحید استوار شده است و همه انسانها از یک پدر و مادر بوده و هیچ ملتی یا نژادی یا رنگ و جنسیت ملاک برتری نیست و این ذاتاً با مبانی ملی گرایی متضاد میباشد. وقتی در اسلام همه انسانها در برابر قانون خداوند متعال یکسان هستند ناگزیر همگی مکلفند تسلیم قوانين الهی بوده و مطیع و تابع ولی خداوند متعال باشند؛ پس تمام کسانی که عاصی، باغی، محارب یا مفسد باشند مجرم شناخته شده و مجازات می‌گردند.

اما درباره احادیث:
۱- «حب الوطن من الایمان» در اهل سنت این روایت که منسوب به پیامبر اسلام -ص- است مشهور بوده اما سند معتبری ندارد و به احتمال زیاد از مجعولات است.
۲- «عمرت البلدان بحب الاوطان» این روایت فقط در کتاب تحف العقول به صورت مرسل است.
۳- «من کرم المرء.... حنینه الی اوطانه... .» این روایت فقط از کتاب کنزالفوائد کراجکی بدون سند مذکور شده است، صرف نظر از بحث ضعف سند به هیچ وجه دلالتی بر ملی گرایی و میهن دوستی ندارد؛ زیرا کلمه " وطن " به معنای امروزی آن مقصود روایات نیست. همانطور که قبلا عرض شد وطن در این گونه روایات تنها به همان معنای لغوی یعنی زادگاه و اقامت گاه میباشد.
به هر صورت وظیفه حکومت اسلامی بر پایه نامه مالک اشتر " عمران بلاد " میباشد و این موضوع غیر از مسئله عشق به خاک و فداکاری و جان نثاری برای میهن و... است و فرقی نمی کند که این میهن، ایران باشد یا عراق یا هند یا چین و... .
از نگاه اسلام اگر کسی بخواهد جانش را برای خاک یا قوم و قبیله و... فدا کند خودش را هلاک کرده و اگر جانش را برای "خداوند و خلق"  یا "خدا و میهن" فدا کند، مشرک از دنیا رفته است. تنها مومنی که تحت امر ولایت و باذن او، خالصانه جهاد یا دفاع نماید اگر بکشد یا کشته شود مأجور بوده و به مقام شهادت نائل می گردد.

بنابراین مراقب باشید که فریب صدا و سیما یا برخی سیاسی کاران را نخورید؛
زیرا که اسلام ناب و راه حضرت امام خمینی -ره- کاملاً روشن است و بدانید که اگر گاهی سخن از " هویت ملی " مطرح می شود در صورتی معنای صحیح دارد که منظور گویندگان همان " هویت اسلامی " باشد.

ان شاءالله در پناه حضرت حجت بن الحسن - عجل الله تعالی فرجه الشریف - موفق و منصور باشید.

حامد وفسی
چهارم جمادی الثانی ۱۴۴۴